انتفاضه
این واژه از سال 1366 و در پی خیزش توده های مسلمان فلسطین، وارد فرهنگ سیاسی شده است. انتفاضه یعنی جنبش و لرزش و حرکتی که همراه با نیرو و سرعت باشد. همچنین عبارت است از رفتار و عملکرد معترضانه و شجاعانه مستمر مردم فلسطین در برابر اسراییل. نخستین انتفاضه که از آن به عنوان انتفاضهی بزرگ یاد میشود، در سال 1366 و پس از یک حادثهی رانندگی در جنوب اسراییل آغاز شد. در آن ماجرا، چند تن از کارگران فلسطینی کشته شدند که این امر به آغاز شورشهایی در اردوگاههای آوارگان در نوار غزه انجامید و به کرانهی باختری سرایت کرد. کمی بعد، سازمان آزادیبخش فلسطین هدایت جنبش را به دست گرفت و این مبارزات که با پرتاب سنگ همراه بود، تبدیل به یک مبارزهی ملی شد. پس از کنفرانس صلح مادرید در سال 1369، فروکش کرد و سازش سازمان آزادیبخش فلسطین با اسراییل در سال 1372، به استقرار دولت خودگردان فلسطین و عقبنشینی اسراییل از شهرهای مهم نوار غزه و کرانهی باختری انجامید.
دومین انتفاضهی فلسطینیان که به انتفاضهی الاقصی و انقلاب سنگ مشهور است و هم اکنون نیز جریان دارد، پس از ورود آریل شارون ـ نخستوزیر پیشین اسراییل و جنایتکار معروف اردوگاههای فلسطینی صبرا و شتیلا ـ به محوطهی مسجد الاقصی در روز پنجشنبه 7 مهر1379 و سخنرانی او در جمع اطرافیانش مبنی بر مشروعیت حق اسراییل بر این مسجد آغاز شد.
منبع:seratalshohada.rozblog.com